İstanbul Şiiri - Abdullah Ziver

İstanbul bugun nekadar da guzelsin
Sakla ne olur guzelligin kıskandırıyor tüm cihanı
Durusundaki ve bakısındaki bu derin mana
Endamın gebe yine büyük asklara
Sakla o endam ki melekleri bile kıskandırmakta
Su parıldayan yıldızlar sende
Bu mehtap,sinende dogan su günes
Hepsi sana kavusmak hayaliyle hasbihal
Bense senin parıltılarının altında mat
Akislerinde kaybolan cirkin bir adam
Seni seyrediyorum en yanlız tepelerden
Kalbimde anlatılmaz bir acı
Ve gözlerimde essiz bir hakikatin tecellisi
Burnumda cennetten bir koku
Kulaklarım duymuyor sadece gizemli nidalar
Sultanahmet den göge yükselen ezan sesi
Kilisenin canları sinegoglarda ilahiler
Yanlız bu ses kulak verin ve anlayın
Dinleyin dünya susmus,heybetli sehirlerde sukut
Bagdat.pekin.londra.paris
Sadece senin sırrına talip
Anladım hikmet de sensin hakikatte
Hadi göster nurdan cehreni aydınlansın tüm karanlıklar