İstanbul Şiiri - Zuhal Tokgöz

Yari güzel olanın gözüne uyku girmezmiş,
Uykusuz akşamlarda seni seyrediyorum...
Gözkapaklarım yarı aralık,
Nice güzelliğine tanık oluyorum,
Yine bugün coşmuşsun be İstanbul!
Toplamışsın hayranlarını Kızkulesi'ne karşı,
Keyifle içiyorlar,seni seyrederken çaylarını,
Bak... Görüyor musun?
Ada vapuru nasıl da gözlerini süzüyor,
Sanki sana göz kırpıyor İstanbul,
Eminönü'nde martıların şenlik yapıyor...
Haberin var mı? İstanbul!
Dün sevgililer ayrılığı yaşadılar,
Senin yüzünden Güzel İstanbul,
Elif dedi ' Şemsipaşa '
Mert dedi ' Ortaköy '
Anlaşamadılar be İstanbul.
Barışırlar diyorsun,
Sesini yolluyorsun Kavacık'tan.
Buluşurlar diyorsun,
Fethipaşa Korusu'nda,
Ya da Gülhane Parkı'nda.
Ah İstanbul Ah...
Duyuyor musun?
Sultanahmet'ten gelen uğultuyu!
Onlarca insan Ayasofya' da,
Doyamamışlar ihtişamına...
Diyorsun ki artık uyu,
Yari güzel olanın gözüne uyku girmezmiş...
Çamlıca Tepe'sinden sana bakıyorum gizlice,
Uyuduğumu sanırsın diye,
Belki, olur ya sen de uyursun diye,
Ama nafile...
Sayılarca otomobil Fatih Sultan Mehmet Köprüsü'nde,
Belli ki onlar da uyuyamamışlar,
Doyamamışlar sana Güzel İstanbul!
Benim yerim hep aynı, Sefa Tepesi'nde,
Herşeyini,herhalini göreyim diye,
Yari güzel olanın gözüne uyku girmez ya,
Sen de benim yarimsin canım İstanbul...