İstanbul Şiiri - İsa Kahraman

'Letüftehannel Konstantiniyyete Feleniğmel emiru, emiruha, veleniğmel ceyşü, zalikel ceyş' İstanbul elbette fetholunacaktır. Onu fetheden kumandan ne güzel kumandan, onu fetheden asker- ordu- ne güzel askerdir.Hz. Muhammed.

Efendim buyurdu ' Letüftehannel',
Konstantin İstanbul oluyor işte.
Nice hükümdarlar bu sırra mazhar,
Olmadı, Fatih'im oluyor işte.

Ahdetmiş genç Sultan ' Kızıl elmaya',
Yüzbin yeniçeri, sipahi, yaya,
Cuma namazını Ayasofya'ya,
Fetih namazını kılıyor işte.

Eyüp Sultan, Şücâ, nice erenler,
Kanlı elbiseyle yere girenler,
Kaç asır toprakta, bizi görenler,
Nöbet mahallinde kalıyor işte.

Câmi, saray, türbe, tapuların var,
Garibe hep açık kapıların var,
Kâbe gibi aziz yapıların var,
Türk'ler bunun için ölüyor işte.

Kimler göz koymadı, kral da, çar da,
' Megalo İdea' sözleri var da,
Ulubatlı Hasan hâlâ surlarda,
' Nevbette' Mehteran çalıyor işte.

Her Türk için ana, her Türk için yâr,
' Kutsal emaneti' namusu sayar,
Sana sahip olan olur bahtiyar,
O yüzden yüzümüz gülüyor işte.

Baksın gönül gözü açık insanlar,
Dünyayı titreten vezirler, Han'lar,
Manevî Sultanlar, maddi sultanlar,
Seni korumaya geliyor işte.

İsa, Meryem sende, hem ' Samet ' sen de,
Mübarek şehirsin keramet sende,
Hoşgörü sendedir, merhamet sende,
Sinagog, kilise doluyor işte.

Türk için İstanbul, candan azizdir,
Dökmeye ahdetmiş, kandan azizdir,
Bir damla su, ekmek, undan azizdir,
Dünya bu gerçeği biliyor işte.