Sensizliğin yankısı
Işıltılı karabasanlarımda sızlar.
Sen ki hüzünlerimde sevdalı bir bulut
Yalnız kalışlarımda aşkın kıpırtısı.
Umudum İstanbul,
Umutsuzluğumun girdaplı saplantısı
Yangın yangın özlemlerimin el değmemiş
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Güzel bir şiir okudum. Yüreğinize sağlık. Yarışmada başarılar. Sevgiyle kalın. Mustafa ATİŞ
şiir okuyanın damağında adeta bir özlem burukluğu tadı bırakıyor. halk ozanlarımızdan günümüz şairine miras kalan gurbet olgusunu modern insanın kaosuyla birleştirmiş okunmaya değer bir şiir diye düşünüyorum. tanımlanamayan fikirler girdabında boğulmaya yüz tutmuş, tutunacak dal arayan ve köklerini bulamayanlara tüm ihtişamıyla kendini gösteren istanbul'u özlemle anan bir şiir. ne diyeyim yüreğine sağlık şair arkadaşım, pusulan istanbul olsun...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta