İstanbul Şiiri - Kezban Özcan

Sensizliğin yankısı
Işıltılı karabasanlarımda sızlar.
Sen ki hüzünlerimde sevdalı bir bulut
Yalnız kalışlarımda aşkın kıpırtısı.
Umudum İstanbul,
Umutsuzluğumun girdaplı saplantısı
Yangın yangın özlemlerimin el değmemiş
susuzluğu
Boğuldum uzaklığında yok olan benliğimde.
Sarıldım dar sokaklarındaki sokak lambalarına,
Anıldım sokak aralarındaki sevda hikayelerinde.

Sen ki hayallerde her taşı altın,
Ölümsüzlüğün yeniden doğan aşklarının beşiği
'Bekle beni' desem,
Zamanla yeniden doğur hayallerimi yüreğimde desem
Yok olan umutlarımın doğum sancılarında
Tut ellerimi desem...
Haykırsam İSTANBUL diye
Yüreğimdeki tüm özlemi,
Gençliğimin tükenmiş taşıyamadığım hüzünleriyle.
Basar mısın beni bağrına İstanbul,
Tüm tükenmişliğinle...

Karanlıkların ışıltılı seslerinde.
Aradım eski beni taşıyan varlığını İstanbul.