İstanbul Şiiri - Muhammed Ali Ilgın

Sabah sisi, yavaş yavaş, kaplıyordu her yeri,
Süleymaniye'den yükseliyor, ezan sesleri,
Öyle güzel ki, boğazı, cadde ve tepeleri,
Görünce hayran olmamak, elde değil; İstanbul.

Akşam üzeri, Haliç'te çayımı yudumladım,
Doyamadım sana, sokaklarını adımladım,
Çamlıca'dan boğaza hayran bakışlar yolladım,
Baktım baktım sana ama; doyamadım İstanbul.

Güzelliğin dillere destan olmuş, asırlarca.
Rahatlarmış dertli olanlar, sana kavuşunca,
Akşam olup, güneşin kızıllığı kaybolunca,
Bende seninle karanlıkta kayboldum,İstanbul.

Topkapı'yı gezince gurur duydum, tarihimle,
Sende yer aldın tarihte, şan ve şerefin ile.
Eminönü'nde balık, Haliç'inde çay keyfinle,
Seni unutmak, mümkün değil değil; ey İstanbul.

Şimdi senden uzaktayım,seninle değilim ya,
Zannetme ki, sana olan hayranlığım, bir rüya,
Sen baş tacı loacaksın gönlümüzde, sonsuza
Senden ayrılmak, senden kopmak çok zordur; İsanbul.