İstanbul Şiiri - Ömer Ziya Soyyiğit

Hasretinle yandı kalbim
Tutuştu bağrım İstanbul
Küçük yaşta ben alıştım
Senin zevkine İstanbul

Kalamam senden uzakta
Aylar değil iki hafta
Sanki bağlanmış tuzakta
İnlerim sensiz İstanbul

Yoktur eşin bu cihanda
Ne Bağdat ne İsfahanda
İran, Irak, Hindistanda
Benzerin olmaz İstanbul

Armağansın sen Mehmetten
Gazi Sultan Muhammed'den
Şehit düşen mehmetcikden
Kalmışsın bize İstanbul

Yüce Eyyub-el Ensari
Radiyeanhumelbari
Şehid olmak olmuş kari
Yatıyor sende İstanbul

Ağaların villaları
Paşaların konakları
Sultanların sarayları
Köşkleri sende İstanbul

Binbir çeşit çarşıların
Sahafların, sarrafların
Uzun uzun sokakların
Gezmekle bitmez İstanbul

Şahanedir camilerin
Türbelerin, çeşmelerin
İncecik minarelerin
Göklere çıkmış İstanbul

Arsı sıra adaların
Yalıların, modaların
Çift yapılmış hisarların
Bekçisiyiz biz İstanbul

Çeşit çeşit eğlenceler
Gündüzden farklı geceler
Ağlıyor iken niceler
Güldürürsün sen İstanbul

Rengarenk yanar gülhane
Güzeller çıkmış seyrane
Konuşurlar tane tane
Şaka değil bu İstanbul

Beyoğlunun caddeleri
Dükkanları, kahveleri
Küçük büyük sahneleri
Sana uygundur İstanbul

Kızkulesi Üsküdar'da
Galatada, unkapanda
Karaköyde, fındıklıda
Taşlı tarlada İstanbul

Cumaları Eyüp sultan
Pazarlarıda emirgan
Yolcuları var pezirgan
Aşk pazarıdır İstanbul

1958