İstanbul Şiiri - Adnan Kısacık

İstanbul kadardı yaşadıklarımız,
Üsküdar'da vapura binmek,
Beşiktaş'ta inmek kadar kısaydı hayat.
Kanlıca’nın yoğurdu,
Sarıyer’in börekçisi kadar lezzetliydi.
Köprüleri nasıl bağlıyorsa iki kıtayı;
İşte bizi de sevdiklerimize öyle bağlardı.
Bazen adalar kadar yalnızdık,
Beyoğlu kadar coşkulu.
Çamlıca' deki vericiler; yürek yaralarımız,
Hayatımızdan geçen insanlar da
Kuru yük gemileri.
Bazen Levent'teki gökdelenler kadar yüksekti hayallerimiz,
Bazen de metrodaki gibi soğuktu yarınlarımız.
Vapura yetişen martılar gibi
Bir yerlere yetişmeye çalışırdık.
Ruhlarımız arkada, onlarda bize yetişmeye çalışırlardı.
Bakırköy'de güneşin doğuşunu,
Üsküdar'da batışını izlerdik.
Hiç bir şehirde güneş bu kadar güzel anlatmazdı bize
Hayatın bir gün biteceğini.

İstanbul kadardı hayat,
Ama biz yine de farkına varmazdık...