Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
İstanbul
Ruhuma bu ne neşter, bu ne renk cümbüşü,
Siluetin, Hüda'nın kudret görünüşü
Buluştu boğazlarda, o hasım kıtalar
Düşer ahvale, bin bir çeşit ınkıtalar
Gözlerde fer, lakin yürekler utanmada,
Huş-u İman kuleleri arş'a tırmanmada,
Nur'u İslam ki, akseder yedi tepeden
Güneşler doğdu-battı bu şehri müzeden
Koca sinan,kazındı taşlara silinmez
Dikilse fecr'e abidesi,kadri bilinmez
Çamlıca-harem, düşler üstünde rüya
Sen ki ey İstanbul'um yüreklerde Hülya
Gördüm ne çok şehir, uyurdu yatakta,
Medeniyetin dublörü,hepsi batakta
Fışkırır ilimler, avuç içi Marmara'dan
Fatih'imin donanma sürdüğü karadan
Yüzer Boğaziçinde,nice mahremli sırlar
Dadanmış Sirkeci garına, küflü asırlar
Kadıköy-Haydarpaşa ve kıyı kordonları
Beşer'e ilham, lakin hep tarih yorgunları
Bağrında birer gamzedir,şu adalar
Ayasofya tarih, kaç medeniyet kovalar
Sen ki ey İstanbul,şehirlerin efendisi,
Sana nasıl güzel derim, güzelden de ötesi
Eğirdir 24.03.2006
Muzaffer Çelik
Yedi Tepe,Yedi Düvel İstanbul.Anlatmakla bitmez.
Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta