İstanbul Şiiri - Şefika Çelik

Sisli bir günün sabahında
Erken,sokaklar boş daha
Ne bir ses ne bir nefes
İstanbul belli uykuda
Sokaklar ağlıyor kaldırımlar yasta
En güzel mevsimde ilkbaharda
Ve işte yaprak dolu yollar
İstanbul kalmış sanki sonbaharda.

Yeşeren çiçekleri görmez olmuş
O üzgün,suskun,içine kapanık
Resimlerde kalmış gülen yüzü artık
Unutulmuş,mavi gözleri yaş dolmuş
Memleketimin en nazlı şehri
Büyük hayallerin büyük kenti

İstanbul neden yorgunsun
Taşıyamaz olmuşsun bu yükü
Artık yaşlandın mı yoksa?
Neden boynun bükük
Efkarlısın birazda
Meraklanma istanbul’um ikimizde genciz daha.

(21.03.2006)