Gözlerim yağmur, damlarıyla doldu,
Saatlerce yürüdüm, sahilin kenarında.
Sigara dumanıyla, şekillendi anılar,
Kaybolan gençliğime, bu şehirde ağladım.
Mehtabın gölgesi, düşerken suya,
İstanbul hala canlı, dalıp gitmez uykuya.
Deniz berrak-gök mavi, başlar birden yeni gün,
Bir martı kanadında, uyanırken ışıklar,
Dünler geride kaldı, bu gün yaşadım dersin.
Tanyeri ağarınca, bir başkadır... denizin güzelliği,
Yıldızları saklamış, göndermemiş gökyüzünün rengini.
Ve bu vakitler, tepelerin ardında güneş daha doğmadan,
Gemilerin üstünden, çığlık çığlık uçar gider martılar.
Akşam olur gün biter, hüzün çöker içime,
Yalnızlığımla başbaşa, ağlamaklı olurum.
Öyle bir sarmış ki....İstanbulun büyüsü,
Anıların içinde...eriyip kaybolurum.
Kayıt Tarihi : 23.1.2006 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!