İstanbul’u özledim
İstanbul’un boncuk gözlerini…
Umutlarımı gizledim kapılar ardına!
Hayallerim açık pencerelerden uçup giderken,
Boncuk gözlerinde,
Bir güneş doğuşunda buldum kendimi…
“Boğaz”ından geçemedim İstanbul’un! ! !
Hıçkırıklı bir ağlama durdurdu beni…
Suları kadar büyük yüreğinde yüzemedim!
Denizi tuttu beynimi…
İstanbul’u özledim,
İstanbul’un boncuk gözlerini…
Hasretiyle boğulmak varmış diyorum,
Açık yürekli denizlerinde…
Sözleriyle erimek varmış,
Sıcak ayaklar altında kalmış, kar taneleri gibi…
Gözlerinde kendimi kaybedip,
Bulamamak varmış karanlık gizlerinde…
İstanbul’un kara boncuk gözlerini özledim,
İSTANBUL’U ÖZLEDİM…
09.10.05 00:33 KDH
Pınar KoçKayıt Tarihi : 10.10.2005 20:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hıçkırıklı bir ağlama durdurdu beni
Muhteşem bir İstanbul anlatımı. Yüreğinize sağlık.
Saygılarımla.
“Boğaz”ından geçemedim İstanbul’un! ! !
Hıçkırıklı bir ağlama durdurdu beni…
Suları kadar büyük yüreğinde yüzemedim!
yüreğinize sağlık..
TÜM YORUMLAR (3)