İstanbul
İstanbul
üç sevgili dostum ve ben
Rüzgara çevirdik yüzleri
uçun maskeler diye
uçur uçur onları
söze ne gerek var tavırlar konuşmalı diyen
ben
o gün orada konuşuyor
aşktan,
sevgiden,
ertelenen düşlerden
o sadece dinledi
kalktı yerinden, baktı işte sana ben
dercesine,
'Mümkünün son s
..........
..........
Kayıt Tarihi : 6.9.2001 01:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)