İstanbul Şiiri - Erkan Arslan

İstanbul,gurbeti özlemine sor.
Sevdalıyım türkülerde çığıldar.
Bir gülüşü var ki,öfkemi boğar,
Dedemin kara sevdası kostantin.

Kara sevdayı gönlüme atar yarim.
Yüksünürüm sümsük çoçuk dilinde,
Tüter gözümde evliya diyarım.
Fatihim,mehmedim,istanbulum.

Zaman dokunuyor suyun kalbine,
Serzenişi var mı günün bilmem ki!
Asrın kaçağı olmuş hayaline,
Dokunur kim? Garip istanbulluyum.

Şubatın nisana ağladığı gün,
Bana gelişin bana koşuşunda.
Emrin ta fizana vardığı gün.
Bu kostantin de,artık islam bulun.

Nisan 2005