Ey İstanbul! Doğduğum şehir,
Bir annemde sensin beni büyüten.
Sokaklarında koştuğum,suyundan kana kana içtiğim.
Denizlerinde yüzdüğüm,güzel şehir.
Ormanında piknik yapar,şarkılar söyler gezerdik.
Bir kadındın öyle güzel,şairler övgüler dizer.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
