İstanbul'un tozlu yollarından bakıyorum hayata,
Aşk bir hançer gibi saplanıyor yüreğime,
Nefesim duraklıyor, yüreğim acıyor,
Sen yoksun...
Ne zaman şöyle bir dışarı çıksam,
Efkarlanıp bir sigara yaksam,
Sen aklıma geliyorsun,
Aşk, bir hançer gibi saplanıyor yüreğime,
Sen yoksun...
Yorgun bir gün ardından,
Gitsen bir çay bahçesine
İstanbul'un tozlu yollarından,
Sen aklıma geliyorsun,
Çay kezzap gibi yakıyor boğazımı.
Neden acı veriyor bana bunlar,
İstanbul neden seni hatırlatıyor,
Sigaralar ayrıldığımız geceyi,
Ve neden çay bu kadar bayat ki????
Kayıt Tarihi : 14.4.2001 14:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Gültekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/04/14/istanbul-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!