Bin dörtyüz elli üç, tarih: bizimsin,
Milattan önce ya yaşın İstanbul.
Abide şehirsin, Türk’e lazımsın,
Boğaziçi gözün, kaşın İstanbul.
Cennet misin nesin, bilenler demez,
Görmeyen üzülür, gören gam yemez,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
