Bir tahterevalli sanki yüreğim,
Yukarı aşağı inip çıkıyor İstanbul.
Bir hatıran geçiyor aklımdan,
Gözlerimde canlanıyor mazin İstanbul.
Bir tepeden bakıyorum çevrene,
Mehtap bile seninle güzelleşiyor İstanbul.
Bir tarih anlatmak geliyor içimden,
Çocuklarım anlasın diye İstanbul.
Bir çiçek koklamak istiyorum,
Hangi semtinden, hangi bahçenden İstanbul?
Bir karanlık çöküyor içime,
Gözlerimde buharlaşıyor ismin İstanbul.
Bir yaşam düşlüyorum aklımda,
Sensiz olmaksa asla İstanbul!
Bir ışık doğuyor içime,
Güneş üstünden hiç batmıyor İstanbul.
Bir güç arıyorum kendime,
Seni aslına döndürmek için İstanbul.
Bir ömür tüketiyoruz birlikte,
Yaşarken ölüme İstanbul.
Ve bütünleşmek istiyorum toprağında,
Beni de koyununa al o gün canım İstanbul!
Sami Sefer Coşkun
Kayıt Tarihi : 23.12.2020 21:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sami Sefer Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/23/istanbul-2-48.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!