İstanbul 2 Şiiri - İsa Kahraman

' Letüftehannel Konstantiniyyete, fele niğmel emiru, emiruha, veleniğmel ceyş-ü, zalikel ceyş'
' İstanbul elbette fetholunacaktır. Onu fetheden kumandan ne güzel kumandan, onu fetheden asker ne güzel askerdir'
Hz. Muhammed

O gün:

Efendim buyurdu:' Letüftehannel ',
Konstantin İstanbul oluyor o gün.
Nice hükümdarlar bu sırra mazhar,
Olmadı, Fatih'im alıyor o gün.

Ahdetmiş genç Sultan, ' Kızılelma'ya',
Yüzbin yeniçeri, sipahi, yaya,
Cuma namazına Ayasofya'ya,
Fetih namazını kılıyor o gün.

Eyüp Sultan, Şücâ, nice erenler,
Kanlı elbiseyle yere girenler,
Kaç asır toprakta, bizi görenler,
Nöbet mahallinde kalıyor o gün.

Câmi, saray, türbe, tapuların var,
Garibe hep açık kapıların var,
Kâbe gibi aziz yapıların var,
Türk'ler bunun için ölüyor o gün.

Bu gün.

Kimler göz koymadı, Kral' da, Çar' da,
' Megalo İdea ' sözleri var da,
Ulubatlı Hasan,hâlâ surllarda,
' Nevbette' Mehteran çalıyor bugün.

Her Türk için ana, her Türk için yâr,
' Kutsal Emaneti' namusu sayar,
Sana sahip olan olur bahtiyar,
O yüzden yüzümüz gülüyor bugün.

Baksın gönül gözü açık insanlar,
Dünyayı titreten, vezirler, Han'lar,
Manevî sultanlar, maddî sultanlar,
Seni korumaya geliyor bugün.

İsa, Musa sende, Muhammed sende,
Mübarek şehirsin, kerâmet sende,
Hoşgörü sendedir, merhamet sende,
Sinagog, Kilise doluyor bugün.

Türk için İstanbul: Candan azizdir,
Dökmeye ahdetmiş, kandan azizdir,
Yalnızca su, ekmek, ondan azizdir,
Dünya bu gerçeği biliyor bugün.