Bir İstanbul Nisanında,
hüznün bütün şartları mevcut.
kuşanmış bulutların en grisini sokakların.
İstanbul,sende anlamazsan beni, kim anlar?
Gözyaşların bulutlardan taşıyor.
Ruhumu zamansızlık sarıyor.
Öylece akıp giderken hayat denizi
Kim bilebilir ki bizden daha iyi bizi?
Metropolleriin insan yığını.
Alış -verişe adanmış bir yaşam gayesi .
Söyle bana İstanbul
Sen ne zamandır bu kadar duygu
yoksulu oldun?
Baktığım her manzaran tablo gibi.
Okumasını bilene tabi.
İstanbul, sen bu kadar güzel iken,
kimler kirletti seni?
Ruhu Meftun
Kayıt Tarihi : 12.4.2025 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gerçeği olanın hikayesi olmaz.
İatanbul için harika bir şiir duyguna sağlık olsun.
'Sen ne zamandır bu kadar duygu
yoksulu oldun?' yerine
"Sen ne zamandır bu kadar,
Duygu yoksulu oldun?"
Daha güzel olmaz mıydı.
Düzeltebilirsin. Sonuç da yüz üzerinden 95 lık bir şiir olmuş. Ruhuna duygularına sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)