İstanbul Şiiri - Dilek Ağacı

Kendimden başlıyorum karalamaya zamanı

Sen nar kırmızısın

Ben çiğ tanesi...

Belki mevsimi değil sevdalanmanın

Belki dalayazda titriyor ellerin

Yada zamansız tutuşuyor içindeki eski şarkılar

Yalınayak kalıyorsun

Ama;

Anla beni gözlerin

Gözlerin,

Eski istanbul

"Ne güzel olurdu seninle

Martı ve deniz

Lale ve İstanbul"

Aldırma sen bana

Travma geçiren yazgıma

Biliyorum geç kaldım

Yoklama defterine

İç temayülüne...

Bu yüzden dipnotsuz yazılıyorum,

Satır sonlarına

Boşluk aralarına...

Ne olursun

Kızma bana

Gülme,öyle acımtırak

"İstanbuldayım

Ve

Senden çok uzaktayım'