İstanbul Şiiri - Burçin Çelik

Hey benim yedi tepeli kadim dostum
Umutsuz bir vaka ile sokaklarında olduğumun farkındayım
Betonlarla kaplı olan her metre karene anlaşılamadığımı anlattım bunca yıl
Hakkını yiyemem sen de hiç umurunda olmasa da hep dinledin beni

Hatırlıyor musun bir gün ben buraya gömülmeyi vasiyet ederim dediğim Pierre lotti tepesine gelmiştim gecenin bir yarısı
Ne işin var bu saatte mezarlıkta diyememiştin çünkü sendin o gece acıyan yüreğimin rotası
On üç metre sonra sağa dön ordan sola diye diye yönlendirmiştin beni
Fakat ne kadar güzeldi o zifiri karanlıkta Haliç’i gören manzarası
Şundan emindim ki
her karışında,kalplerinin kötülüğüyle yaşayan insanların olduğu sokaklarından daha güvenliydi burası

İki mezar arası bir yer seçmiştim kendime toprağa sarılıp uyuyabilmek için
Hemen müdahale etmiştin demiştin ki tek bir tanesine misafir olmazsan bitmez onların kavgası

O sabahlara kadar sokakta saklambaç oynadığımız , kimse beni bulamasın diye eve gidip uyuduğum yaşlarda değilim artık
Düşün ki şu devasa boğazına dizilmiş anlatmaya yeltendiğim tüm sözcükler

Kız kulesinin karşısındaki minderlerde o teneke içinde yanan ateşi izlerken çay içmek istediğim biri var İstanbul
Bu şehir senin kadim dostundur,
Yapar büyüklüğünü,onun yönünü sana çevirir diye düşünüp kapına geldi bu kul

Beşiktaş iskelesinin orda midye tepsisini kapadığımız abi de şahit
Benim artık bu şehirde aldığım her nefes tek bir kişiye ait
Caddelerinde dolaşan sahipsiz hayvanlarına verdiğim mamaların hatırına dinle beni

Yakar top oynadığımız o günlerde topun sertçe yüzüme çarpmasından daha fazla acıyor canım
Gülhane parkını gezmeye gidelim diye ısrar ettiğim ve Sarayburnu nda arabayı park edecek yer bulamadığımız için didişmek istediğim biri var

Eğer mümkünsüzlüğümü mümkün kılmak
Yüzyıllardır üzerine döktükleri betonlardan çiçek açmak istersen
Her adım atışımızda asfaltında bir aşkı destanlaştırmamıza izin verirsen

Eminönü’nde bekliyorum
Son vapur kalkmadan yolla onu
Al olduğu yerden getir
Tek bir bankına gözyaşını değdirmeyeceğime söz veriyorum
Yedi tepesinin yedisine birden şiir yazmayı taahhüt ettiğim kadim dostum
Ben yerleşim yerlerinden birinde nefes alan bir sesi şiiri çok seviyorum….

Burçin Çelik