İstanbul Şiiri - Yavuz Değirmenci

Sarayburnu,Üsküdar,Beylerbeyi,Emirgan
Dünyalara mehirsin, hülyalarda İstanbul
Boğaz’da Kız Kulesi, taşında kızıl mercan
Melek yüzlü şehirsin, rüyalarda İstanbul

Ortaçağ'ı kapatıp, suruna diktik sancak
Kutsanırdı toprağın, şehit kanıyla ancak
Sende yaşadı tarih, seninle kapanacak
Fatih’in yavuklusu, hep dillerde İstanbul

Her semtin başka güzel, vaslına erilemez
Tarihi hatmetmeden, aslına varılamaz
Orhan Veli, Beyatlı sinenden ayrılamaz
Şairlere ilhamsın, şiirlerde İstanbul

Zaman elinde tutsak, sana ayarlı saat
Nakkaşın her taşında, aşkı anlatır sanat
Sarıyer, Eminönü martılar kanat kanat
Mehtabın irem sanki, ufuklarda İstanbul

Adalar’da hoş sadâ, İstinye sırtı lâle
Sandalda balıkçılar, yakamoz hale hale
Semalardan nur toplar, Kubbealtı nihale
Eyüpsultan’da tekbir, gönüllerde İstanbul

Setresi uzun kâtip, kapında geziyordu
Cumbalı eve bakıp, güzeli süzüyordu
Gözden göze ulaşan, mektuplar yazıyordu
Sevda dolu, aşk dolu yüreklerde İstanbul

Sendin şair Nedim'in âşık olduğu dilber
Çamlıca bahçelerin, nazlı güzele benzer
DEĞİRMENCİ düşünde Boğaziçi’ni gezer
Gönülde kara sevda, hayallerde İstanbul

Mehir:Evlenilen kadına taahhüt edilen para veya mal
Vasıl:Ulaşmak
Nihale:Sıcak kapların, tasın altına konulan tabak
Setre:Düz yakalı düğmeli ceket