Koskoca bir şehir.
Her yanı aydınlık,
Bir yanı karanlık.
En çok korkulan da,
Kalabalıklar içinde yalnızlık.
Ey iki kıtayı birleştiren İstanbul,
Neden sevenlere her yanın ayrılık ?
Neden bir otobüs durağı kadar yakınken,
Kız kulesiyle galata kadar uzak ve imkansızdık ?
Hani bizim için geçecekti gemiler boğazdan.
Söyle oldu mu şimdi ?
Neden gemiler yerine hatıralar düğümlendi boğazımıza ?
Ey İstanbul şimdi herşeyi bir kenara koyda,
Hala zaman varken küçük mutluluklar bağışla tüm umutsuzlara…
Kayıt Tarihi : 10.8.2023 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!