İstanbul Şiiri - Osman Bahadir Odabas

Son gece şimdi istanbul gitmeli
Bilmeli zamanında terketmeyi
Sürmeli arabayı çevirmeli tekeri
Rüzgarı yarmalı geçmeli boğazı

Son gece şimdi istanbul esmeli
Ilık bir bahar rüzgarı gibi hisli
Sabaha karşı çıkmalı yola
Fırtına gibi esip kaçmalı

Güzelsin istanbul uzaksın her hasrete
Güzelsin İstanbul yakınsın her gönüle
Güzelsin istanbul içinde hep bir avare
Kötüsün istanbul alıştırıyorsun kendine

Gönüller sultanı aşık diyarı şair yurdu
Tepelerinde poyraz boğazında yalı
Saraylar şehri minareler süslüyor seni
Güzelsin İstanbul hiç yaşlanmayacak gibi

Genç kızların duvağı dolmabahçen
Ataların yurdu ne şanlı topkapı müzen
Sahili ayrı suyu farklı hayatı canlı
Güzelsin İstanbul hiç solmayacak gibi

Tutmuyor uyku bırakılıcak yer değilsin sen
Dünyaya hükmettin ne şanlı feth edildin sen
Ayasofyada güvercinlerin çırpıyor artık kanat
Doğ yeniden kalk ayağa dünyanın kalbi payidaht