İstanbul Şiiri - Necdet Arslan

Merhaba,
Çarşamba günü İstanbul’a geldim.
İstanbul bu mevsimde daha da sevimlileşir. Önceki yılların güzlerinden biliyorum bunu.
Yazar, bir korkuyu ve onun kadar büyük isteği hissedip telaşlandığında ,anlarım ki sonbahar gelmiştir.
Başımı kaldırır bakarım,ondandır,der.

Güya bugün planımda Beyoğlu vardı;Doğan HIZLAN
sonbahar geldiğinde Beyoğlu’nun ‘daha bir güzelleştiğine’ vurgu yapar.
Her büyük şehrin nesilden nesle daha büyük değer taşıdığını anlatan TANPINAR , Artur RİMBAUD’ın ‘ birden bire sonbahar!’ algısına gönderme yapar.
İstanbul’a ayak basar basmaz kendimi yatakta buldum.Ateşler içinde sabahladım.

---
Hiçbir mülküm yok
zamandan başka …

ne güzel de sahiplenmiş zamanı Süreyya BERFE. Hilmi Yavuz ’u anımsıyorum birden ‘Sabahların Türküsü' adlı şiirini…

Sığındıklarımız vardır zaman içinde.

‘’Sana sığınıyorum
Beni geceye teslim etme…’’

Oğuz ATAY neden karalamıştır,bu dizeyi anlamadım.

27 Ağustos gecesi sizlere İstanbul’dan yazıyorum. Behçet AYSAN ne diyordu?

‘sen bu şiiri okurken
Ben belki başka bir şehirde olurum.
Kötü geçen bir güzü
Ve umutsuz bir aşkı anlatan..’

Günlerdir sizlerden ayrıyım.68’e adım attığım bu gün de aranızda olamadım.
Yaş günümü kutlayan,telefonda benimle paylaşan tüm dostlarıma,arkadaşlarıma,yakınlarıma binlerce kez teşekkür ediyorum.

Hulki AKTUNÇ’un :

‘Bir de baktım ki
Bütün denizler Ege…’
Bu güz ‘beklediğinizi getirsin’ hepinize…
İyi geceler Dostlarım.