Taşı toprağı altın dediler...
Merak ettim seni İstanbul
Binbir umutla düştüm yollara…
Geldim gördüm seni İstanbul
Ne taş'ın altın nede toprağın
Ne başın belli nede bucağın
Dünyaları yutsan doymaz kursağın
Sevemedim gitti seni İstanbul
Oradan oraya koşturdun beni
Yeri geldi coşturdun beni
Zaman zaman küstürdün beni
Söyler misin neden İstanbul?
Kimine aş ekmek verdin
Kimini de yedin bitirdin
Bana da hep çile çektirdin
Elveda gidiyorum senden İstanbul
1989
İsmet ÜLKER
İsmet Ülker
Kayıt Tarihi : 22.12.2020 12:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Ülker](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/22/istanbul-1848.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!