Taşı toprağı altın dediler /
Merak ettim seni, İstanbul //
Binbir umutla düştüm yollara /
Geldim… gördüm, yaşadım seni, İstanbul //
Ne taşın altın ne de toprağın /
Ne başın belli ne de bucağın //
Dünyaları yutsan doymaz kursağın /
Sevemedim gitti seni, İstanbul //
Oradan oraya koşturdun beni /
Yeri geldi coşturdun beni /
Zaman zaman küstürdün beni //
Söyler misin neden, İstanbul //
Kimine aş ekmek verdin /
Kimini de yedin, bitirdin //
Bana da hep çile çektirdin /
Elveda… gidiyorum senden, İstanbul //
1989
İsmet ÜLKER
Kayıt Tarihi : 22.12.2020 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!