İstanbul Şiiri - İshak Aras

Esiverdim bir an, konum İstanbul
Boğazda fırtına, coşar dururum
Beynim Türkiye'dir, kalbim İstanbul
İsmini andıkça, şaşar dururum

Kehribar tesbihte, Hu'lar yarışır
Kubbeler ses toplar, gönül barışır
Maneviyatı bol, sesler karışır
Ezanın hazzına, koşar dururum

Nev baharlarında, bağları biçen
Yedi tepesiyle, dağları seçen
Çağları kaparıp, çağları açan
Tarihle beraber, yaşar dururum

Anadolu yazar, surun duvarı
Kartal bakışımla, verdim ayarı
Kanadım açarım, Fatih civarı
Eyüp'te süzülüp, aşar dururum

İlahi dökülür, Ahmed huyuyla
Yeraltı şehrinin, sarnıç suyuyla
Yuşa Peyganberin, uzun boyuyla
Kabrime sığmadan, taşar dururum

Ordumuz kanıktı, yere batanla
Ulubatlı Hasan, şehit yatanla
İstanbul şahlanır, Fatih Sultan'la
Kıratın boynunu, okşar dururum

Akşemseddin veli, gür nefesinde
Kaleler sallanır, onun sesinde
Molla Gürani'nin, ilim dersinde
Kabıma sığamam, şişer dururum

Ayyıldız donanmış, süslü arşıyla
Avrupa yönünden, hemen karşıya
Kulağımda güçlü, mehter marşıyla
Daha dünkü gibi, huşyar dururum

Mustafa Kemal'in, hür sançağında
Kızılelma ile, pir sıcağında
Üçhilal sevdalı, Türk ocağında
Aras'ım sonsuza, pişer dururum

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)