İstanbul Şiiri - Mahmut Nebi Kaya

Nedim,
Necip Fazıl,
Nazım Hikmet...
M.N.K yani (bendeniz).
Asırlara boyun eğmeyen ihtişamınla
ey İstanbul,
bizlerden bıraktın derin bir iz.
Ortaköy,
güzelliğin perçinleşirken denizle
Eminönün'de bakarken,
Galata göz kırpardı bize.
Galata, Kızkulesi, boğaz deniz,
karanlık çöküverince
ey İstanbul,
güzelliğinle ürpeririz.
Mısralarda dolaşırken,
kendimi sende buldum Kanlıca.
Kuzguncukta gün ağarınca,
Mısralar mırıldadım denize,
umut, hüzün, keder,
hepside bizde.
İstanbul
endamın harikulade,
gönüller beğenilmene amade.
Geçmiş zamanlarda
şimdi ve yarınlarda
seni güzel bir kadına benzetsem de
ey İstanbul,
o kadını yine seninle aldatırdım
İstanbul,
İstanbul,
İstanbul.