İstanbul Şiiri - Metin Arpacı 5

Altı yüz yıl, dört kıta her millete
Asrı saadeti kurdun istanbul
Mahlükatı düşürmedin zulmete
Huzurluydu Kuş'un kurd'un istanbul

Ulubatli hasanların sancağı
Akşemsettin dua dolu kucağı
Aydınlattı karanlik her bucağı
Eyüp sultanınla nur'dun istanbul

Çağ açıp kapatan tarihin başı
Altın'dan sayıldı toprağı taşı
Mazlumun umudu hayali düşü
Rüyaları hayra yordun istanbul

Edep sende erkân sende yol sende
Lale sende sümbül sende gül sende
Zalime sert mazlumlara kul sende
Tükenmez yiğidin merdin istanbul

Dünyada varmıdır sen gibi kutlu
Sana bakan kullar daim umutlu
Ayrılan mahsundur kavuşan mutlu
Serdengeçti'lere ser'din istanbul

Halep ağladıkca sende ağladın
Bağdat musul kerkük yürek dağladın
Kardeşlerim dedin coştun çağladın
Her yaraya merhem sürdün istanbul