İstanbul Şiiri - Suskunum Sevdam

İSTANBUL

İstanbul’da yine sessiz bir sabah
Üzerime çokmuş kara bulutlar
Denizin kenarında az olsa umutlar
Dertleşmek gerekirmiş bazen yalnızlıklarla

Sessizlik ne güzelmiş
Martıların cıvıltıları kuşların uğultuları
Dalgaların sesi
Ve kulağıma fısıldayan aşkın nameleri

Esmeye başladı yine rüzgâr
İçimdeki umutları alsa gitse ne var
Yağmur başladı yine çiselemeye
Yüreğimdeki volkanı söndürse ya

Güneş doğuyor yine yalnızlıklara
Olsan ne vardı şimdi yanımda
Keş kelere bırakmadan gelsen ya
Sevindirsen küllenen yüreğimi.