İstanbul Şiiri - Erhan Coşar

İşte bu güzellik,
ohhhhh!
İşte bu koku.

Dünyanın hiç bir yerinde yoktur...
Cennetten taşınmıştır bu koku.

İstanbul !

Adem ile Havva'nın cennetten kovulmasına neden olan,
meyve ağacının toprağından yaratmış seni Yaradan.

Cenabetsin İstanbul !

Yağmur ne kadar yağarsa yağsın,
Ne kadar yıkarsa yıkasın seni baştan aşağı.
Yunmazsın,arınmazsın İstanbul...

Sen,iblisin karargahı...
Sen günahların şehri;
ama ne var ki
aşk gibi çok tatlı bir günahın var.

Adem olsa erkek,
Havva olsa kadın,
yine de kanardı sana.
Durup durup göz kırpma be İstanbul !
Durup durup göz kırpma...