İstanbul Şiiri - Nurcan Ziyaretli

Yelken olmuş kanatları kelebeklerin.
Bulutlar kavis çizmiş gökyüzüne.
Boğazın martıları bile küsmüş bana,
İstanbul'u terk ettim diye...

Bir gemiye bindirdim ümitlerimi.
Yedi tepeli şehre indirdim yüreğimi.
Kalbimin ardında bıraktım iki gül.
Kanatlanıp geldim sana İstanbul...

Sultanahmet Camisinden çıktım yola.
Gökyüzünden seyrettim minareleri.
Kız Kulesi yine yalnızdı denizin kenarında.
Tarihe meydan okuyordu Ayasofya Müzesi...

Doğduğum yer,Fatihin küçük bir mahallesi.
Unutamadım çam kokularını ve Suadiye'deki evimizi...
Mezun olduğum okul ise, İstanbul Şehremini Lisesi.
Cerrahpaşada bomboş duruyor ,
Babaannemin küçük evi...

Babaannemden dönüşte uğradığımız kalabalık ve şirin,
doğrusu şenlikli bir Cuma Pazarı vardı Fındıkzade'nin...
Az mı gezinirdik arkadaşlarla Bakırköy meydanında!
Şu anda en yakın dostumda olmak isterdim Reşitpaşa'da...

Küçüktüm,Boğaz köprüsünden geçerdik ailece.
Alkışlar tutarken herkes arabada,başlardım çığırmaya...
'Köprüden geçti gelin,saç bağı düştü gelin diloy loy'"
Vız gelirdi,boğazın korkunç trafiği bana!

Çocuksu sevinçler ve kocaman gözyaşlarım dökülürken
ağaçların gölgesinde Gülhane Parkında yürürdüm.
Çok otobüs bekledim Tepebaşı durağında...
Kaç kez turladım bilmem İstiklâl Caddesini...

Şimdi ne güzel oldu yeşile dost Ümraniye!
Kartal,Üsküdar,Pendik,Kadıköy efsane oldu...
Bağdat Caddesi yine coşkulu!
İskeleye yanaşıyor Ada Vapuru...

Unkapanı plakçılar çarşısından geçerken,
ne hayallerim vardı bilseniz?
Vapurların sesini özledim Eminönü'nde...
Balık ekmek yemek düştü aklıma...

İstanbul Üniversitesinin güvercin dolu bahçesinde,
cıvıl cıvıl üniversite öğrencilerini görür gibiyim...
Sahaflar Çarşısında gezindiğim kitapçılarda
sanki güz gençliğimi yaşar gibiyim...

İşte! Gün batımında dört nala koşturan
atların üzerinde.
Ne büyük komutansın sen Fatih Sultan Mehmet!
Atam gözlerini Dolmabahçe'de yummuş...
Yıldızların arasında kanatlanan melek olmuş...

Aç,gökyüzüne doğru uzanan beyaz papatyam!
Hain öfkelerin parçaladığı her umutta
geri dönüşüm var mıdır düne?
Hadi, götürün o zaman beni çocukluğuma...