İstanbul
Evvelce böyle değildin İstanbul,
Ara bakalım eski günleri bul.
Mumla arar olduk geçen zamanı
Her kes mutluydu, zengin ve yoksul...
Sevgi, saygı hatır ve gönül vardı,
Sen tarihe tarihin sana yardı.
Nasıl oldu da kısa zaman içinde
Yüzündeki aydınlık böyle karardı
Selamlaşmaz oldu eskisi gibi,
İnsanlar değişti kim müsebbibi...
Geçmiş günlerden bir tek gün yaşat,
Ben olayım cümle derdin talibi.
Taşın toprağın altındır diyerek,
Var mıydı bunca nüfusa gerek...
Daha dün bal akan ağızlardan,
Neden sözler bu gün zehir zemberek?
Kayıt Tarihi : 1.4.2018 15:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çocukluğumun İstanbul'unu mumla arıyorum.
![Tevfik Ziya Hatunoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/01/istanbul-1728.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!