İstanbul Şiiri - Macit Kuruçay

katran karası bir gece
esrikli derin bir gece
yeni dökülmüş zift denizi
bu ezik baskın kesafet koku
kutsanmış her yerde tütsü tütsü
gözlerim kör ellerim ahtapot
kırk ayaklı kırk retina
yokluyorum balçık bedenimi tenimi
göğsümü karnımı uzuvlarımı
ellerimin gözü vıcık vıcık
eritilmiş çamur
karabasanlar dalıyor karabasanlar
karabataklar
katil balinalar
köpek balıklarına verilen buyruk
kulağına fısıldıyor
öldür
öldür onu
bir İstanbul var içimde İstanbul'dan içeri
Haliç'e baraj yapar mı su samuru
su içmeye iner mi
sığır kuşu öküz başlı antilop
dışarıda erkek bir ayaz
basıyor nârasını
çekiyor kehribar tespihini
kırıyor devşirme kölemenler
kale bedenimi
kırıyor surlarımı
burçlarımı
duvarlarımı
mazgallarımı
dişlerimi fil dişi dişlerimi
gök gürlemesi
yağmurun suyun sesi
taştı içimin dere benti
toprak kokuyorum balçıklaşıyorum
zaman 'Allah'sız zaman aşındırıcı kırıcı
som elmas toynaklar
eziyor bir bir canları
ammâ velâkin
yeni dökülmüş zift denizi
bu ezik kesafet koku
tıknaz şehvânî bir orospu
dudakları mor
dudakları kırmızı
dudakları yenmiş
kapı kapı her yerde
baskın kutsanmış tütsü tütsü
sıcak dalga dalga
burnumda ağır bir kekik kokusu
bir İstanbul var içimde İstanbul'dan surlardan içeri
gel de anlat maşeri kara cahile
git de anlat

20 Kasım 2017 Pazartesi