Uçsuz bucaksız deryanda ufkuma bakarken
Bir cennet köşeni göreyim diye köhne bir trenle sana gelirken
Ne kadar da iyiydik İstanbul.
Büyüdüm diye mi düşman kesildin.
İki yüzlüsün göster bana aydınlık yüzünü İstanbul.
Karanlığına hapsetme beni
Aç yolumu geçeyim İstanbul.
Sen yaşayana değil ilk görene güzelsin
Hep böyle mi kandırırsın İstanbul.
Kayıt Tarihi : 16.2.2018 03:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!