Istanbul Şiiri - Orkun Işık

Ah içimin kaçkın şehri Istanbul ah!
Kimseler yokken ne güzel eyleşiyorduk
Bilmiyorlardı ki seninle ne güzel sevişiyorduk
Dedim ya,
Ah içimin kaçkın şehri Istanbul ah! .

Firardaydım sana bir gece vakti
Ellerimde kelepçe ayaklarımda pranga
Gözlerimde ebediyet denen yaş
Ne güzeldi seninle muhabbetimiz
Muhabbetin demindeydi güneşimiz.
Ah içimin kaçkın şehri Istanbul ah!

Yedi Kule zındanları içimde
Anlatamam türlü türlü biçimde
Seni anarken içli, dünya hiçimde
Ah içimin kaçkın şehri Istanbul ah! .
Kaçır beni kendi içime...

Ne güzel müjdelenmişsin Peygamberce
Anlı şanlı feth edilmişsin Fatih'çe
Ruhum özgür, bedenimde var kelepçe
Beni de alsan diyorum koynuna
Ah içimin kaçkın şehri Istanbul ah!

Uzak desem değilsin, yakın desem çok uzak
Dizginlerim kopuyor, yolların bana tuzak
Ak ne olursun bir kez olsun sende ak!
Umutların tükendiği, yeniden yeşerdiği Kent
Ah içimin kaçkın şehri Istanbul ah! .

Ülkemin Başkenti Ankara, sense gönüllerin
Kâinatın bir yeri, seninse cennettir heryerin
Dillere destan yakuttan, sultan boğaziçin
Hayallerimle çizerim seni derinliklerime
Ah içimin kaçkın şehri Istanbul ah!

Eminönün'de yemiştim balık ekmek
Meğerse tad burdaymış demek
Martılar bir şey fısıldadılar
Kıskandırdılar hep kıskandırdılar
Ah içimin kaçkın şehri Istanbul ah! ...

Ah Istanbul! ..
Anlattıkları kadar dinledim senin güzelliğini
Ve
Anlatamadıkları kadar da öylece sevdim seni