İstanbul Şiiri - İlhami Bulut

burkaçlı rüzgarın sol kavisi
ince bir desen çizerken sulara
daha köprü başında
İstanbul bulaşır yolculara
***
uğultulu bir tılsım var bu şehirde
memedeki süt gibidir İstanbul
çalkalanıp durur şairlerde
***
şiirlerde kıvranır sevdalar
deniz ayırlıkların son yudumu
bu şehrin ensarı balıklar
bir de martılar
doğma büyüme İstanbullu
***
kabarmış sıva gibidir hüzünler
nemli anılar dökülür pul pul
kadim hasretin
başka bir adıdır

İstanbul