İstanbul, bilmem ki seni nasıl met edeyim,
Seni feth edeni zaten övmüş Peygamberim,
Seni methüsenaya yetmez benim lügatım,
Sana hayrandı sevgili nurlu Peygamberim.
Nice evliya, enbiyanın gülistanısın,
Sen boğazda sultanlarımın hisar mührüsün,
Kale burcunda Ulubatlı’nın bayrağısın,
Şu gemilerin birazda karadan yürüsün.
Eyüp Sultan el-sari'nin ikametgahısın,
Güzel Peygamberimin hırka-ı şerif-isin,
Sen Kutsal Emanetlerin saklı sandığısın,
Sen şehzadelerimin büyüdüğü beşiksin.
Ayasofya, Sultan Ahmet, Süleymaniye’sin,
Her vakit gök-kubbede ezanların çınlasın,
Mehtapta boğazındaki inciler oynaşsın,
Altındır, taşınla toprağın İstanbul senin.
16.05.2015
Özdemir Burun
Kayıt Tarihi : 2.3.2016 11:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!