Bu şehrin akşamını seyrettik,
Ufukta erirken güneş.
Sahillerinde gezindik,
Hayal ve baharla eş.
“Moda Koyu” yanmada,
Renklerin grubuyla,
Karşıyakanın minareleri aksetmede suya,
Bütün gururuyla.
Sabahın ilk aydınlığını
Yudumlarken deniz,
Balıkçı tekneleri
Yola çıkar sessiz ve kimsesiz.
Fâni olmuş seneler
Evlerde beklenir,
“Üsküdar’ın” ın servileri,
“Eyüp” sırtlarına
Ses verir.
Kulak kabartır
Allah’da – kul’da
Bir tarih dinlenmede
İstanbul’da.
Kayıt Tarihi : 20.5.2015 18:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doğrusu:
Allah da
kul da
Üsküdar' ın
Şimdilerde ihanetin açısından sıyrılabilmenin derdinde,
İstanbul.
İstanbul'un dünyada olması
Dünyanın İstanbul'da yaşanması
Muhteşem İstanbullu olmak
TÜM YORUMLAR (7)