İstanbul istanbul, ne çok özletin,ne çok özlettin kendini,
Herkese yurt oldun yuva oldun,bana çok gördün bir dilim ekmeği,
Taşi toprağı atın diye gelmiştim sana, yedin bitirdin gençliğimi.
Ama yine de seviyorum, çok özledim istanbul.
Okadar kadar çok insanı, bastın ki bağrına,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta