İstanbul Şiiri - Orhan Erdoğan

(coğrafya)

Anlatırdın İstanbul un güzelliklerini
Taaa…ilkokul sıralarındayken
Hayrandım,düşlerim çoğalmıştı rengarenk
Bu şehir için.
Şimdi İstanbul dayım
Senin övdüğün kentte
Bize anlattığın güzellikleri yok etmişler
Neler gördüm, neler görüyorum bu kentte
Sokaklar başı boş çocuklarla dolu
Adlarına ‘tinerci çocuklar’ diyorlar
Onları gördükçe benim de beynim uyuşuyor.
Gök yüzünde güneş parlaklığını kayıp etmiş
Hava kirliliğinden.
Sanayi atıkları
Önce, havayı,suyu
Sonra da canlıları zehirliyor
Denizler,önce maviliğini kayıp etmiş
Sonra da balıklarını.
Belkide ülkemin aynası bu kent
Bir soygundur almış başını gidiyor
Şirketler çeteleşmiş
Çeteler şirketleşmiş.
Ben utanıyorum ülkeyi soyanların yerine
Git gide kaybediyorum
Düşlerimi, yaşanmışlıklarımı, suskunluklarımı.
Yukarılar kırgınlıkların temeli olmuş.
Yüreğimin en büyük ateşini yakıyorum,
En çok ta acılarımı atıyorum içine
Sokak fahişelerini
Ülkeyi soyan çeteleri
Vergi yüzsüzlerini,
Sokak çocuklarını
Sahte yüzleri
Daha doğrusu ne varsa kötüye ait
Hepsini bu ateşe atıyorum
Ama nafile
Daha büyüyen kötülükler çıkıyor küllerinden.
Orhan ERDOĞAN