İstanbul Şiiri - Banu Kenber

Çıkartıp sandığından
Giyinmiş İstanbul beyazları.
İstanbul bugün beyazlar içinde…
Gelin misin be İstanbul?
Konfetiler mi dökülür başından aşağıya?
Salınıp durur rüzgarınla
Dalından kopardığın kuru yapraklar.
Çek git başımdan
Sen git İstanbul.
Güneşini bırak yalnız bana
Bir de sevdiğim beyaz gülleri.
Git başımdan İstanbul
At kendini yedi tepenin üzerinden.
Yorgun kaldırımlarında yürürken,
Rüzgarına kapılıp ben seni itmeden.
Yıllar önce yapardım aslında
Azıcık cesaretim olsa.
Git artık İstanbul
Esen rüzgara kapılıp uzak diyarlara,
Yağan yağmura karışıp derin sulara,
Beni bırakıp başka hayatlara git.
Git başımdan İstanbul
Ardından kapıyı kapatmayı unutma…