İstanbul Şiiri - Abdullah Aydın 3

Hayat cılız bir bakır,zaman âsi eğesi
İnadına dik durmuş, Fatih'in hediyesi
Haliç altın'dan eşin, istesende boşanmaz
Yaşadım sanılır da, ama sensiz yaşanmaz

Davut Paşa kıdemli karışır herşeyine
Martı ile haber gider sakin Beylerbeyi'ne
Kasımpaşa delidir konuşursa pusturur 
Fatih'ten ezan sesi,kargaşayı susturur

Sen gelmessin kimseye,sana doğru gidilir
Asya gelir karşına, bir banktan seyredilir
Asya'dan Avrupa'yı görmek istersen eğer
Üsküdar'da hesap et İstanbul neye değer

Deli eder insanı,o alımlı Salacak
Sanırsın Topkapı'ya aklın konup kalacak
Meçhul Kız Kulesi'nden cama çıkar bakarsın 
Hayali suya dalar Boğazdan sen akarsın

Çengelköy'e takılmam bilerek mi kazamı
Kadıköy yargılasın, Moda versin cezamı
Bostancı da lehime şahitlik edecekse
Haydar Paşa'm geçirsin trenle gidecekse

İğne atsan hafta sonu, düşmez olur Taksim'e
Bunaltmaz insan seli, keyif verir aksine
Güneş yorgun düşerken günün son haddesinde
Renkli bir cümbüş başlar İstiklal Caddesi'nde

Saygıda kusur etmez yine bıçkın Galata
Eğilir fesi düşer, uğurlanırken Balata
Sana aşktır pusulam gösteriyor her yönü
Çiğ balıksa Kumkapı,acilse Eminönü

Tophane gece sakin, Dolmabahçe durağan
Sahil boyu uzanmış, Beşiktaş'a Çırağan
Ortaköy İskelesi çiftlerin uğrak yeri
Manzara alır gider gözlerin gelmez geri

Bir mehter sesi gelir şanlı Divan  yolundan
Sultanahmet kaldırır Beyazıt'ı kolundan
Ayasofya kapısını, açar Kızılelma'ya
Osman Busra'dan gelir birkaç saat kalmaya

Anamdan ayrılalı sen oldun bana bakan
Ey caddesi lale, sokağı tarih kokan
Ilık nefesten başka nesi var garip kulun 
Canım zaten ALLAH'ımın ömrümse İSTANBUL'un..