Ölümden korkan süslü bir ihtiyar gibisin sen
Bir görünüp cezbeden içine alıp kaybeden
Nefretin var belki zamana
Zamanla aldanmış,unutmuş,yorulmuş
Koynundaki şu kalabalığa
Seninle bilinmez: Kalabalıklar, şu sesler
Yeşeren, kuruyan hevesler
Değişmiş sevgiler,birleşmiş gibi eller
Yüreğinin hangi kuytu köşesinde ilk aşkın acıları
Her şey değişiyor İstanbul!
Bensizlik vuruyor yürekleri
Kendilerinden uzak nedir bildikleri?
Kayıt Tarihi : 9.10.2011 14:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!