İstanbul Şiiri - Melek Tiryaki

İstanbul Gozlerine bakinca istanbul"u goruyorum Uçsuz bucaksiz deniz gibi masmavi gözlerin Mavinin her tonunu goruyorum gokyuzunde Birde senin o mavi,mavidende mavi gözlerinde Gulmenin ne demek oldugunu anlatıyor gözlerin Gozlerine bakinca, yaşamanın güzelligini anliyorum Bir seni sevdim sonsuz sevda ile birde istanbul"u Seni dusundugumde 7 tepe istanbul gözlerimde... Sokaklarındayım... beyoglunun... Kızkulesinden bakıyorum... galataya..... Gel seninle masal olalim sevgimiz anlatılsın. Gel leyla ile mecnun olalim biz istanbul"da, El ele tutusup girelim seninle istanbul"un her sokagına Rüzgar olup savrulalim güzelim boğazında istabulun.. Gidelim bebeğe seninle sahile vuran hirçin dalga olalim... İstanbul"a baktikca gülen gozlerin geliyor aklima Hatiralarda kaldi şimdi masmavi güzel gozlerin Sensiz ne denize ne gokyüzüne artik bakamıyorum Gözlerin geliyor aklıma kahrimdan ölüyorum. hep agliyorum Sokaklarinda yuruyemedim sensiz istanbul"un sen geldin aklıma Yok artik neyleyim sensiz istanbul"da banada yer yok bundan sonra Sensiz istanbul bana hiçmi hiç huzur vermiyor Sensiz istanbul"da yasamayi gozum kesmiyor Bende senin gibi terk ediyorum,çok sevdigim güzelim istanbul"u Gidiyorum bak bende terk ediyorum seni koca sehirrrrrrr istanbul...