İstanbul! ! ! Şiiri - Ahmet Kestek

Güzel görünür insanlara herzaman süsler, makyajlar.
Karanlık çötüğünde ilişir gözlere pırıltılar.
Kimse göremez kahpeliğini bu sebeple,
Daracık koridorlarda, hiç kimse.
Ağlar yetimlerin arnavut kaldırımlı sokaklarda.
Yinede gözlerde, büyürsünde büyürsün.
Kurtulamaz elinden kimse,
Alamaz satın seni hiç kimse.
Şafak vaktinde keser ağlamayı çocukların,
Susar köpeklerin, ayyaşların,kumarcıların.
Eteklerin salınır sabah ezanında, kendini toparsın,
Çöker sisin kapatır ayıplarını, ve yeniden kalkarsın.
Ağlar sur’lar, varolduğuna bu kahpe çehrede.
Yormuşsun onları her geçen saniye, her geçen gece.
Ağlamaklı olsada gözler,
Sen hareket etmezsin duygularınla, bildiğini okursun.
Sen tek kalmışın kahpelikte, duramaz karşında İSTANBUL...
Hiç kimse! ! !

Ahmet KESTEK.