İstanbul Şiiri - Seda Bapir

Kışkırtıyorsun beni İstanbul
Fatih atlılarının nal sesleri değiyor kulaklarıma
Dört nala aşka geliyor,
Yangın yeri oluyor, kuduruyorum.
Köpekler dize geliyor hırsımdan,
Seni kurtaramıyorum.
Ağlatıyorsun!
Gittikçe, sevdikçe beyaz bir ten oluyorsun.
Her dokunuş iz bırakıyor göğsünde,
Koparıp atsam kanıyorsun.
Tekil olamıyorsun İstanbul!
Büyük kalbinde büyük sevda yaşatıyorsun.
Hem acıyor hem susuyorsun.
Uyan İstanbul!
Kus yuttuğun pislikleri!
Sana uzanan ellerin sızlamıyor kemikleri
Boşuna Ağlıyorsun.
Artık kimse masal dinlemiyor İstanbul,
Yanılıyorsun!
İyiler yenik bilmiyorsun!
Suçlu oluyorsun, fail oluyorsun, karalara boyanıyorsun.
Kazanan oluyorsun(!)
Duy İstanbul!
Fatih ağlıyor derinden.
Susturamıyorum,
Sana koşuyorum,
Kahroluyorum!