Konu:İstanbul..
Toprağa kök salmış bir çınar gibi
Yüzyılların nefesiyle yaşar İstanbul
Boğazın o muhteşem güzelliğiyle
Köpürür,çoşar taşar İstanbul..
Kollarıyla birleştirir iki kıtayı
Tarihin beşiği,medeniyet sarayı
Sevdalı dilberin gözündeki manayı
Alımlı bakışında taşır İstanbul..
Günün ilk ışıkları kız kulesi'nde
Bir yankı seda beylerbeyi'nde
Meltem yelinin esintisiyle
Yeni bir güne başlar İstanbul..
Yedi tepede mor menekşeler
Eminönü'de serpilir güller
Sevdalı yanık bülbüller öter
Yağız at gibi koşar İstanbul..
Sevdiğini hasret bir mecnun gibi
Yağmurda içe kapanır susar İstanbul
Baharda boy veren gelincik gibi
Yerine sığmaz taşar İstanbul..
Sesinde sevdalı türküler vardır
Fetihin seni,sen yapan çağdır
Güzelliğin gözlerimi yaşartır
Ne söylesem,senin için azdır İstanbul..
Tarih:06.07.2010
İsmail Kurt 2Kayıt Tarihi : 6.7.2010 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sokaklarında geçmişin halâ izleri,Tarihin görkemli şaheserleri,İstanbul bütün dünya biliyor güzelliğini..
harikulade kaleminiz daim ve kavi olsun yürekten kutlarım muhabbetle tam puan kabul buyurun saygılarımla
buda benimki
saygı ve muhabbetlerimle
Bre İstanbul!
Ey İstanbul! Ben ki burçlarına hilâli diktim,
Uğruna civan mert yiğitlerimle kanlar döktüm,
Senin yollarına bin bir renkten çiçekler ektim,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ol hasret-i aşkınla yandım yandım da kavruldum,
Gazadan gazaya cepheden cepheye savruldum,
Yıllar yılı nar-ı ateş-i aşkınla yoğruldum,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Bilirim yıllar yılı hasretle beni bekledin,
Muratla güne gün, aya ay, yıla yıl ekledin,
Yüreğinde sevda sevda cehennemleri sakladın,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Nice nice serdarlar sevdanla yandı tutuştu,
Alperenler, bahadırlar senin için vuruştu,
Ol bezm-i yarenler Eyyüp Sultan ile buluştu,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ahİstanbul! sen yok musun, yoksa sen hiç yok musun?
Yoksa koskoca Fatih-i İstanbul’a çok musun?
Yoksa sen ehl-i cehle Hakkı Huda’dan hak mısın?
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Göklerde yankılandı Ezan-ı Muhammediye
Gözlerimizden kalktı perde uzandık Kabe’ye
Biz kapandık Ayasofya’da seninle secdeye,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Şükür kavuştum sana, sen de kavuştun ya bana,
Ben ki seninle hükmettim tüm çağlar-ı cihana,
Selam olsun hocam Yesevi, dedem Oğuz hana,
Bre İstanbul! Hünkâr-ı Fatih benim, ben Fatihim.
Bilal Özcan
TÜM YORUMLAR (1)